સ્ત્રી કેન્દ્રિત કાયદાઓનો દુરુપયોગ અને તેના પરિણામો

Abstract

સમાજના નબળા વર્ગ તરીકે ગણવામાં આવતી મહિલાઓના લાભ માટે મહિલા-કેન્દ્રિત કાયદાઓ બનાવવામાં આવે છે, પરંતુ આ કાયદાઓને વિશેષ તપાસવાની આવશ્યકતા છે. આ કાયદાઓ એવા પુરૂષોના અધિકારોને અસર કરી રહ્યા છે જેમને તેમની સામે ખોટા આરોપો દ્વારા હેરાન-પરેશાન કરવામાં આવે છે. ન્યાયતંત્રની ભૂમિકામાં દરેકને ન્યાય પુરો પાડવાની અને કોઈ સાથે ભેદભાવ ના થાય તે જોવાનો છે. પરંતુ ઘણા સમયે એક નિર્દોષ પર તે અજમાયશ થાય છે અથવા તેનો જીવ ગુમાવે છે. જ્યારે કાનૂની માળખું મુખ્યત્વે મહિલાઓના રક્ષણ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરે છે, ત્યારે તે ઓળખવું જરૂરી છે કે પુરુષો પણ ઘરેલુ હિંસાનો ભોગ બની શકે છે. જ્યારે ઘરેલું હિંસા ધારો ખાસ કરીને પુરુષોને પૂરો પાડતો નથી, ત્યારે હિંદુ મેરેજ એક્ટની કલમ ૧૩(એ) હેઠળ ક્રૂરતાના આધારે છૂટાછેડા માટેની જોગવાઈ અસ્તિત્વમાં છે. ભારતની સર્વોચ્ચ અદાલતે પુરુષો માટે ઘરેલું હિંસા સામે રક્ષણની જરૂરિયાતને સ્વીકારી છે, આ મુદ્દાને સંબોધવા માટે લિંગ-તટસ્થ અભિગમના મહત્વ પર પ્રકાશ પાડ્યો છે. શારીરિક હિંસા કરતાં માનસિક, મૌખિક અને ભાવનાત્મક દુર્વ્યવહાર પર વધુ ભાર સાથે, પુરુષો સામેની હિંસા ઘણીવાર અલગ અભિવ્યક્તિ લે છે. ભાવનાત્મક દુર્વ્યવહારની અસર ઊંડી હોઈ શકે છે. જેનાથી કાયમી નુકસાન થાય છે જે તરત જ દેખીતું નથી. ઘરેલું હિંસા સામે સર્વસમાવેશક અને અસરકારક પ્રતિભાવ બનાવવા માટે પુરૂષો સામેના દુરુપયોગના વિવિધ સ્વરૂપોને ઓળખવું મહત્વપૂર્ણ છે.